Afval

Door de toename van de bevolking en de veranderde manier van leven is de hoeveelheid afval die we met z’n allen produceren sterk toegenomen. Niet alleen de mens produceert afval, ook planten en dieren doen dat. Afval van planten bestaat onder andere uit afgevallen bladeren en omgevallen bomen. Afval van dieren bestaat onder andere uit uitwerpselen en dode dieren. Reducenten breken het afval van planten en dieren af. Dit heet biologische afbraak. Het afval van planten en dieren is dus biologisch afbreekbaar. Producten zoals glas, metaal en steen zijn niet-biologisch afbreekbaar dus daarom heet het niet-biologisch afbreekbaar afval. Veel producten zijn gemaakt van kunststoffen zoals plastic, nylon of piepschuim. De meeste kunststoffen zijn niet-biologisch afbreekbaar. Producten van kunststof kunnen jarenlang blijven bestaan. Sommige kunststoffen verbrokkelen na verloop van tijd tot kleinere stukjes. Die kleine stukjes zijn vaak gevaarlijk.

Huishoudelijk afval

Afval van huishoudens is huishoudelijk afval. In Nederland word ongeveer zo’n negen miljard kilogram huishoudelijk afval opgehaald. Dit afval bestaat uit huisvuil en grofvuil. Hierboven zie je hoe huisvuil is samengesteld. In vrijwel alle gemeenten van Nederland wordt het huisvuil gescheiden ingezameld. Veel mensen hebben thuis afvalcontainers. Eén van de containers is voor het groente-, fruit- en tuinafval. Deze gft-container is vaak groen. De andere zijn voor afval dat niet gescheiden kan worden, dit is restafval.

Afvalverwerking

Gescheiden afval kan op drie manieren verder verwerkt worden: het kan worden verbrand, gestort of gebruikt voor nuttige toepassingen. Vormen van verwerking voor nuttige toepassingen zijn: recyclen, hergebruik en composteren. Bij hergebruik wordt en voorwerp opnieuw gebruikt. Bij recycling worden afvalproducten als grondstoffen gebruikt voor nieuwe producten. Bij composteren wordt gft-afval door reducenten afgebroken. Hier ontstaat een soort mest dit heet compost. 20% van het huishoudelijk afval wordt verbrand. Dat verbranden gebeurt in grote verbrandingsovens. Een klein deel van het afval (zo’n 1%) wordt gestort op vuilnisbelten. Storten is de gemakkelijkste en goedkoopste manier. Veel gemeente hebben een milieustraat. Inwoners kunnen daar zelf afval naar toe brengen. Klein chemisch afval (kca) is al het chemisch afval van huishoudens.